Matka. Jej obraz, jaki każdy z nas nosi w sobie, jest w moim odczuciu najsilniej i najgłębiej odbitą pamięcią o kimś spoza nas. Dlaczego? Może dlatego, że na samym początku każdy stanowi z nią jedno? Obraz matki jest wrośnięty w naszą psychikę i najintensywniej ze wszystkich oddziałuje na nas i nasze życie. Ten obraz nie jest jednorodny. Zawiera wszystkie matki, jakich doświadczyliśmy. Mówiąc wszystkie, mam na myśli naszą matkę w każdej odsłonie. A co w nas spamiętało każdy kontakt z nią – fizyczny, emocjonalny, werbalny, pozasłowny, pośredni itd.? Ta część naszej psychiki, która czuje i pamięta, czyli podświadomość, nasza skarbnica wszystkiego, czymkolwiek i kiedykolwiek byliśmy (każdą emocją, doznaniem, odczuciem, myślą) oraz wszystkiego, co przyszło z zewnątrz i zostawiło w nas ślad. Jeśli czyimś doświadczeniem było dorastanie bez matki, to w psychice też powstanie obraz matki. Nawet jeśli będzie to obraz braku matki,…

Kobieta i dziecko są jednym. Nic ich nie odgradza. Jest ciągły przepływ. Kierunek zawsze ten sam – z dużego ciała do małego. Kiedy kobieta zachodzi w ciążę i ma w sobie drugie istnienie, jej najważniejszym, biologicznym zadaniem jest utrzymanie go przy życiu i urodzenie. Aby tak się stało, nie mogą jej nadmiernie obciążać przykre doświadczenia i trudne emocje. Natomiast, jeśli takie się pojawiają, musi albo się nimi zająć albo zadziała mechanizm, dzięki któremu rozwijające się w niej życie przetrwa. Tym mechanizmem jest przeniesienie trudnego i dużego ładunku energii pochodzącej z emocji lub myśli na dziecko. Czyli, jeśli zabraknie u kobiety samoświadomości lub psychicznej siły, tym trudnym, które przyjdzie, zajmie się to nowe życie. Niestety w przeważającej części przypadków, to dziecko właśnie przejmuje trudne emocje i myśli matki, która odcinając się od siebie, nie ma wglądu w swój psychiczny świat i możliwości, by zaopiekować…

Jakiś czas temu brałam udział w 21-dniowym programie Deepaka Chopry, pomagającym wejść w przestrzeń obfitości i wdzięczności. Wśród wielu zadań, kilka dotyczyło matki. Dla mnie były bardzo trudne, ale też otwierające mnie na matkę, którą w sobie noszę, czyli na tę uwewnętrznioną. Chciałabym się z Wami podzielić tym, co do mnie przyszło podczas robienia zadań związanych właśnie z nią. Uświadomiłam sobie, że MATKA = OBFITOŚĆ. Dlaczego? Gdy jesteśmy w łonie matki, jej ciało jest wszystkim, co znamy. Dla świadomości dziecka prócz tej przestrzeni, nic innego nie istnieje. Podobnie jest po przyjściu dziecka na świat – obecność tego ciała od momentu powstania życia i związane z tym czucie sprawiają, że dla tego życia (czyli dziecka) matka jest wszystkim, całym światem, a nawet, w moim odczuwaniu, czymś jeszcze większym i szerszym, jest przestrzenią, przez którą wyraża się cały Wszechświat. Jeśli…